۱۳۹۳ اسفند ۱, جمعه

لایف-استایل

این سریال فرندز که تموم شه احتمالا به وضعیتی دچار میشم کعنهو افتادن تو سیاه چاله های فضایی.
یعنی تنها کاری که میتونم بعضی وقتها حوصلشو داشته باشم فیلم نگاه کردنه.بیرون ، درس ، دنبال کار گشتن و دانشگاه و همه و همه تعطیل شده و در اثر بخور و بخواب های مداوم هم دارم تبدیل میشم به یک عدد بشکه.به انصراف و پروسه ی خانوادگیش هم دارم فکر میکنم تا قطعیش کنم و بهتر به این برنامه بخور بخوابم برسم چون از لحاظ اداری که کاری نداره.عادت کردیم :/
یک دو جین فیلم قدیمی خوب ، از این فیلمهای روشن فکر پسند هم گرفتم از بچه های دانشگاه که واقعا اعصاب میخواد و یک حوصله ی فولادین دیدن اینجور فیلما که من فاقدشم . هرچند بعدش خوش میگذره ، آدم میگه چقدر خوب بود و اینا مث دوازده مرد خشمگین یا چقدر دره ام سرسبز بود...
بعد حالا فقط این نیست ، مثلا من عاشق این آقای برتون هستم و هر زمان دیگه ای در گذشته اگر فیلماش به دستم میرسید فرتی میشستم پشت کامپیوتر و میدیدمش ولی الان چند وقتی هست که این بیگ آیز دستمه و هنوز ندیدمش!
این خطرناکه!
آدم سریال دیدن هم نیستم.یک چیزی که هی ادامه پیدا میکنه و ادامه پیدا میکنه و باز هم احتمال داره که ادامه پیدا بکنه حال منو به هم میزنه.فرندز فرق داشت...
اینه که من الان تو اینکه چه پوزیشنی مناسب است واقعا موندم.چون دیگه بدن درد گرفتم از 24 ساعت خوابیدن...
 

هیچ نظری موجود نیست: